به گزارش ورزش کده : یک گزینه نرمال و مناسب برای تیمی که در واقعیت، چندان موقعیتی برای استخدام یک سرمربی گرانقیمت خارجی نیز ندارد. سایت اخبار ورزش کده همراه شما ورزشی ها می باشد.
بعد از جدایی یحیی گلمحمدی در اوایل زمستان سال گذشته بود که نامهای زیادی برای جانشینی سرمربی موفق و پرافتخار نیمکت پرسپولیس مطرح شد. در هفتههای ابتدایی هواداران این تیم متفقالقول خواهان بازگشت برانکو به رختکن پرسپولیس بودند و حتی مدیریت باشگاه در چند مرحله مذاکراتی با سرمربی کروات و محبوب باشگاه پرسپولیس نیز انجام داد. اما مطابق انتظار توافقی در آن مقطع حاصل نشد و در شرایطی که هر روز شاهد مطرح شدن نامهای متفاوتی برای هدایت پرسپولیس بودیم، در نهایت این اوسمار، گزینه محبوب بازیکنان و البته مدیریت باشگاه بود که هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت.
از همان ابتدا انتقادات زیادی به مدیریت پرسپولیس برای توافق با اوسمار مطرح شد و بسیاری دستیار یحیی گلمحمدی را گزینه صاحب وزن و اعتبار کافی برای هدایت پرسپولیس نمیدانستند. در ادامه شکست در اولین دیدار مقابل آلومینیوم انتقادات نسبت به رضا درویش و اوسمار را به اوج رساند، اما عملکرد پرسپولیس در هفتههای بعد آنقدر خوب بود که تقریباً حالا همه هوادار پرسپولیس نظر مثبتی به سرمربی برزیلی دارند و همین مؤلفه میتواند یکی از عوامل مهم تصمیمگیری در مورد نیمکت پرسپولیس برای فصل بعد باشد.
نباید فراموش کرد پرسپولیس در سالهای اخیر صاحب رکوردی عجیب و باورنکردنی شده و در مقایسه با دیگر رقبا و تقریبا در یک دهه گذشته، فقط چهار سرمربی را روی نیمکت خود دیده که کارنامه متفاوتی نسبت به روند نرمال فوتبال ایران محسوب میشود. تصور کنید در همین مدت سپاهان هفت سرمربی و استقلال 9 سرمربی استخدام کردهاند و البته در این مورد خاص به کل شرایط دیگری بر باشگاه تراکتور حاکم است و تعداد سرمربیان این تیم قابل مقایسه با هیچ تیمی در سطح اول فوتبال در ایران و حتی شاید هیچ کشوری در جهان نیست.
پرسپولیس با ۱۸ گل زده، بهترین خط حمله نیم فصل دوم را به خود اختصاص داده و البته با تنها چهار گل خورده، عنوان بهترین خط دفاع نیم فصل دوم را نیز تصاحب کرده است. همچنین تیم اوسمار با کسب ۲۹ امتیاز، بیشترین امتیاز در نیم فصل دوم را از آن خود کرده و این آمار و کارنامه تقریبا جای هیچ تردیدی را حداقل از حیث نتیجهگیری در مورد این سرمربی برزیلی باقی نمیگذارد.
در این مدت البته دو ایراد به اوسمار و پرسپولیس وارد بوده که این سرمربی برای تبدیل کردن تیمش به مدعی اول قهرمانی برای فصل بعد، باید این دو نقیصه جدی و مهم را برطرف سازد. پرسپولیس در دو بازی مهم و بزرگ خود در نیم فصل دوم مقابل استقلال و سپاهان و در شرایطی که به پیروزی نیاز داشت، نتوانست موقعیت چندانی روی دروازه حریفان ایجاد کند و به نظر میرسد قرمزپوشان در مقابل تیمهایی که در فاز دفاعی تصمیم به استفاده از روش low block میگیرند، قادر به شکستن این سد و تغییر در نتیجه بازی نیست.
به عنوان مثال، پرسپولیس تحت هدایت اوسمار در جدال مقابل استقلال و برای رسیدن به صدر جدول، باید به برتری میرسید، اما آنها نتوانستند موقعیت گلزنی چندانی روی دروازه این تیم ایجاد کنند و این روند تقریبا در دیدار مقابل سپاهان نیز تکرار شد. برتری در بازیهای بزرگ یکی از مؤلفههای مهم تبدیل کردن یک تیم به مدعی اول قهرمانی در طول یک فصل است و بررسی آمار پرسپولیس در سالهای اخیر با یحیی گلمحمدی و البته برانکو نشان میدهد آنها اغلب در بازیهای بزرگ فصل و بهخصوص دربی موفق به کسب پیروزی و نتیجه شدند و در واقع راه قهرمانی به نوعی از این مسیر عبور میکند.
همچنین پرسپولیس در دیدار مقابل آلومینیوم در جام حذفی در اراک و در شرایطی که فاصله با پیروزی نداشت با سهلانگاری خط دفاعی خود فرصت برتری در خانه حریف و شاید فتح یک جام را از دست داد و احتمالاً دو شکست مقابل آلومینیوم در خانه حریف، نقاط منفی کارنامه اوسمار در این مدت هدایت پرسپولیس بوده است. قرمزپوشان نمایشی فوق العاده و هجومی در هفتههای اخیر ارائه دادهاند که بهشدت مورد توجه و ستایش هواداران تیم قرار گرفته است، اما نوعی شاید بیمسئولیتی در زدن ضربات نهایی باعث شده آمار گلزنی این تیم به اندازه میانگین خلق موقعیت آنها، قابل تحسین نباشد. چندین بار پرسپولیس در بازیهای خود در هفتههای اخیر حتی در آستانه از دست دادن پیروزی قرار گرفته و این روند در طول یک فصل بعید است در نهایت به موفقیتهای بزرگ منجر شود.
البته استخدام بازیکنان جدید در فاز هجومی میتواند یکی از راه حلهای پیش روی اوسمار برای فصل بعد باشد، اما به هر حال از دست دادن فرصتهای متوالی گلزنی میتواند در طولانی مدت روند موفقیت یک تیم را خدشهدار کند. البته در همین حال نباید فراموش کرد میانگین خلق موقعیت گلزنی پرسپولیس در سه ماه اخیر نسبت به نیم فصل اول و حتی نسبت به دیگر مدعیان لیگ برتر به طرز قابل توجه و معناداری افزایش یافته و این شاید نقطه قوت اسمار در بخش اول حضور نیمکت پرسپولیس بوده است. ارائه نمایشی هجومی و مملو از حملات پردامنه و همه جانبه، پرسپولیس را تبدیل به تیم چشمنواز و دوستداشتنی در بین هواداران تیم کرده است.
به نظر میرسد در شرایط فعلی، اغلب هواداران پرسپولیس معتقدند گزینه داخلی چندان مهمی برای هدایت این تیم وجود ندارد و حداقل گزینههای موجود مورد توافق همه هواداران نیستند. در صورت تصمیم و جمع بندی باشگاه برای استخدام یک سرمربی خارجی نیز به نظر باز اوسمار گزینه مقبولتری در بین هواداران پرسپولیس در شرایط فعلی محسوب میشود. به هر حال او در تقریباً دو سال اخیر به شرایط موجود باشگاه به طور کامل تسلط پیدا کرده، رابطه خوب و شناخت مناسبی از مدیریت فعلی باشگاه دارد و البته برخلاف بسیاری از سرمربیان خارجی شاغل در فوتبال ایران در سالهای اخیر، نسبت به اوضاع شاید بعضاً خاص و متفاوت فوتبال ایران اعتراض چندانی نداشته است.
همین عوامل میتواند از دلایل مهمی برای تمدید قرارداد با اوسمار و ادامه حضور او در رختکن پرسپولیس لقب بگیرد، ولو اینکه در سالهای اخیر شاهد حتی حضور سرمربیان بزرگ و باکیفیتی در فوتبال ایران بودهایم، اما آنها بعد از مدتی و با توجه به مشکلات غیر قابل توضیح و خاص فوتبال ایران، ترجیح دادند حرفه خود را در کشور دیگری دنبال کنند و این نیز میتواند یکی از مؤلفههای مهم استخدام یک سرمربی خارجی در فوتبال ایران باشد.
بعید به نظر میرسد اوسمار خواسته مالی غیرقابل انجام یا عجیبی از مدیران پرسپولیس داشته باشد و توافق مالی نیز یکی از شاخصههای مهم دیگری هست که میتواند مسیر ادامه حضور این سرمربی برزیلی را نیمکت پرسپولیس را تسهیل کند.
مجموع این عوامل و البته نتایج پرسپولیس در سه هفته باقی مانده فصل، سرنوشت اوسمار روی نیمکت این تیم را رقم خواهد زد، اما نباید فراموش کرد که پرسپولیس در اواخر نیم فصل اول و در چند هفته متوالی، اصلا نتایج قابل قبولی نگرفت و حتی شاید یک پیروزی مقابل تیمهایی چون نفت آبادان یا استقلال خوزستان، میتوانست این تیم را در این مقطع از صدر جدول قرار دهد. به هر حال کارنامه فنی اوسمار و نتایج تیم تحت هدایت او، تقریبا مورد رضایت همه هواداران این تیم قرار گرفته و در مورد شاخصههای دیگر نیز به نظر مشکلی برای ادامه حضور او در این باشگاه وجود ندارد.